Bezinnen
De veertigdagentijd is de periode tussen Carnaval en Pasen. Een periode in het jaar om te bezinnen. Bij mij borrelen dan vragen als 'Waar sta ik in mijn leven?', 'Waar verlang ik naar?' en 'Waar ga ik naar toe?' regelmatig op. Even een pas op de plaats. Een moment van rust voor reflectie en het maken van keuzes ondanks de gevulde agenda.
Lees verder
Wie had dat gedacht
"Wie had dat gedacht. Van een tv in elke ruimte naar nauwelijks ruimte voor de tv", zegt de man in de reclame van Telfort. Deze man is samen met zijn gezin hard getroffen door de economische crisis. In een andere reclame zegt hij "van veertig miljoen op de bank naar een euro in de bank", terwijl hij een euro tussen de kussens van de bank tevoorschijn haalt. Hij blijft onvoorstelbaar optimistisch ondanks het verlies van zijn baan, huis en luxe leventje. Hieraan moest ik denken toen er al schrijvend aan deze column een mail binnen kwam.
Most at maxim
"Mijn dochter moet na de brugklas mavo/havo naar de havo.", zegt een moeder vastbesloten tegen mij tijdens het intakegesprek voor huiswerkbegeleiding. De gedrevenheid van deze moeder brengt me uit balans. Voordat ik kan reageren, gaat ze verder: “Ze kan het makkelijk. Alleen door wat er thuis is gebeurd, haalt ze nu slechte cijfers.” De boosheid en verontwaardiging van moeder zijn voelbaar. Haar dochter is niet bij het gesprek aanwezig. Het standpunt van moeder neem ik ter kennisgeving aan en schrijf haar dochter als leerling voor de huiswerkbegeleiding in.
Lees verderMevrouw, vindt u mij dom?
"Mevrouw, vindt u mij dom?" Lotte, een 17-jarig meisje, kijkt mij met haar grote blauwe ogen aan. Ze zit bij mij aan tafel waar verschillende middelbare scholieren enkele middagen per week hun huiswerk maken. Als zingevingstherapeute, en van huis uit wiskundige, begeleid ik ook scholieren die op school met hun huiswerk vastlopen. David, een andere middelbare scholier die Franse woordjes aan het leren is, kijkt mij inmiddels ook aan.
Botsing tussen hoofd en hart
"Hoe zeg je nee tegen iets dat op zich goed voor Zoetermeer is?", vraagt Kiem-Lan, een jonge dame met een grote maatschappelijke betrokkenheid, mij tijdens mijn lezing over 'De zin van nee durven zeggen'. Maandelijks geef ik een lezing in mijn praktijkruimte. De beperkte ruimte, waar niet meer dan 15 bezoekers kunnen zitten, heeft een meerwaarde. Tijdens de lezing nodig ik alle bezoekers uit om vragen te stellen en mijn lezing aan te vullen met persoonlijke verhalen.
Geweten
Op zondag 14 september start mijn nieuwe lezingencyclus van het winterseizoen. Door de toenemende belangstelling heb ik besloten de lezingen van mijn praktijkruimte naar het knusse kerkje van de Adventskerkgemeente te verplaatsen. Afgelopen zondagochtend heb ik tijdens de kerkdienst de lezingen ook onder de aandacht van de kerkbezoekers gebracht. Na afloop van deze dienst komt een oudere dame op mij af. Na enkele inleidende vragen stelt ze de vraag die haar bezighoudt. Ze vraagt mij "Hoe kom ik van mijn slechte geweten af?"
Waarom doe ik dit allemaal?
"Ik heb mijn hele leven gezorgd voor anderen", zei Corrie. "Dat kan toch niet mijn levensdoel zijn?" Een vrouw van 55 keek de andere deelnemers en mij aan. Het was tijdens de tweede avond van de cursus Je levensmissie op het spoor komen. Corrie was verpleegkundige op de spoedeisende hulp in een ziekenhuis geweest. Door een bedrijfsongeval raakte ze enkele jaren geleden arbeidsongeschikt. Ook in de privésfeer ging het zorgen voor anderen door.
Wie stelt de vraag
"Mam, heb jij mijn sleutels gezien?" De vraag wordt met enig aandringen gesteld. Mijn zoon heeft ondertussen al verschillende keren op zijn kamer, in de keuken en in de garage naar zijn sleutelbos gezocht. Daarbij rent hij de trappen op en af. Hij moet zijn sleutels vinden. "Jij hebt vast wel een idee waar mijn sleutels zijn." Ik word stevig aangespoord om mee te zoeken.
[maxbutton id="3"]
Wave after wave
"Wat heb je van die hele periode geleerd voor jezelf?", vraagt Humberto Tan aan Mr. Probz in het televisieprogramma RTL Late Night. Mr. Probz is een Nederlandse zanger uit de hip-hop scene, die een bewogen jeugd heeft gehad. Hij antwoordt: "Dat ik gewoon heel goed naar mijn intuïtie moet luisteren". Ik merk dat zijn antwoord mij raakt en ik leg de chips naast mij neer. Hij voegt er aan toe, dat "hoe erg dat je denkt dat is iets, het altijd erger kan". Na dit antwoord legt Humberto een link met het moment dat Mr. Probz in 2010 vanuit het niets in zijn buik werd neergeschoten.