De zinsnede 'de-wil-tot-betekenis' is een belangrijk concept uit de Logotherapie. Als mens staan wij in deze wereld. Een wereld waarin wij het Goede, het W are en het Schone mogen brengen. De keuze is aan ons. Hoe willen wij ons verhouden tot andere mensen, de leefwereld om heen en wat het dagelijkse leven van ons verwacht? Dit klinkt wellicht wat moralistisch. Toch is de 'de-wil-tot-betekenis' ten diepste met ons zelf verbonden.
Relatie met de wereld
Those who have a 'why' to live, can bear with almost any 'how'.
Zingeving kan niet zonder de ander. De Weense psychiater Viktor Frankl behandelde in de jaren dertig vrouwen die aan een depressie leiden. Ruim 80 jaar geleden waren er geen antidepressiva; de enige vorm van therapie was het gesprek. Frankl stond vaak voor de lastige vraag wanneer vrouwen van hun depressie waren genezen. Hij deed hier een belangrijke ontdekking. Zingeving gaat over relaties; over iets betekenen voor een ander. Frankl noemde dat ‘de-wil-tot-betekenis’. Vrouwen, die aangaven dat hun man of kinderen hen nodig hadden, hadden een doel om te leven. “Those who have a 'why' to live, can bear with almost any 'how'.” Door de blik meer naar de ander te verleggen, konden deze vrouwen beter met hun persoonlijke situatie omgaan.
Mede vanuit deze ervaringen met deze vrouwen ontwikkelde Viktor Frankl de Logotherapie en Existentieanalyse. Op een doordachte manier heeft hij uitgewerkt hoe alle mensen, ziek en gezond, meer zin kunnen ervaren door het aangaan van betekenisvolle relaties met anderen.
